خداوندگارا!

 کمک کن تا تلخی روزگار شیرینی لذت بودنت را به کاممان زهر نکند!

کردگارا!تنها تو بزرگ و بخشنده ای و مهربانی های عالم هم نشئت گرفته از توست

مهربانیت را بر ماببخشای و به ما فرصت ده تا بزرگیت را شاکر باشیم!

احساس نمی کنم که ندارم یا ناتوانم مادامی که تو را دارم

تکیه گاهم باش از اکنون تا همیشه!پیوسته!حتی آن زمان که غافلم از تو!

به رگهایم جاری کن دوستی را تا با زبان روح و جسمم با تو سخن بگویم!

ای که هستی و هر تهی دستی با وجود تو بی نیاز است!از همه جز خودت بی نیازم ساز!

آفریدگاری و خلاق!

مرا آنطور آفریدی که خواستی و همانطور که می پسندی بپروران!

ای تنها دلیل بودنم تو را سپاس!

نوشته شده در چهارشنبه 92/2/18ساعت 11:50 صبح توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |